- inustus
- [st1]1 [-] inustus, a, um : non brûlé.
[st1]2 [-] inustus, a, um : part. passé de inuro. - [abcl][b]a - brûlé (profondément), brûlé dans. - [abcl]b - marqué avec un fer chaud. - [abcl]c - imprimé, marqué. - [abcl]d - au fig. imprimé (en parl. d'une tache). - [abcl]e - imposé. - [abcl]f - profond.[/b]
- inusta, ōrum, n. Plin. : brûlures.
- inustum odium : haine profonde.
* * *[st1]1 [-] inustus, a, um : non brûlé. [st1]2 [-] inustus, a, um : part. passé de inuro. - [abcl][b]a - brûlé (profondément), brûlé dans. - [abcl]b - marqué avec un fer chaud. - [abcl]c - imprimé, marqué. - [abcl]d - au fig. imprimé (en parl. d'une tache). - [abcl]e - imposé. - [abcl]f - profond.[/b] - inusta, ōrum, n. Plin. : brûlures. - inustum odium : haine profonde.* * *Inustus, Participium: vt, Vulnere sanguis inustus. Ouid. Sang bruslé dedens la playe, car icelle playe estoit faicte d'un tison ardant.
Dictionarium latinogallicum. 1552.